Atopowe zapalenie skóry jest coraz częściej występującą chorobą skóry wieku wczesnodziecięcego i jednym z najpoważniejszych problemów dermatologiczno-alergologicznych. Atopowe zapalenie skóry jest przewlekłą, nawrotową chorobą zapalną, która rozpoczyna się zwykle we wczesnym dzieciństwie. Jej charakterystyczne objawy to: świąd, suchość skóry, zmiany zapalne o charakterze wyprysku oraz pogrubienie naskórka (liszajowacenie).
Atopowe zapalenie skóry u dzieci jak również u osób dorosłych może współistnieć z innymi chorobami atopowymi np.: astmą oskrzelową, alergicznym nieżytem górnych dróg oddechowych, pokrzywką i alergią pokarmową.
Wśród istotnych czynników środowiska mających znaczenie w rozwoju atopowego zapalenia skóry należy wymienić alergeny, które wnikają do organizmu przez: układ oddechowy, przewód pokarmowy i przez skórę.
Alergenami, które mają silne właściwości uczulające u chorych na atopowe zapalenie skóry są: alergeny kurzu domowego – roztocze, naskórek i sierść zwierząt, strzępki i zarodniki grzybów, pyłki roślin oraz pokarmy (jaja, mleko, ryby, orzechy, soja).
Naskórek pacjentów z ASZ charakteryzuje się obniżoną zawartością ceramidów, sfingolipidów i wolnych kwasów tłuszczowych. Ceramidy odpowiadają za utrzymanie prawidłowego poziomu wilgotności, szczelność bariery naskórkowej, odpowiadają także za połączenia i przekaz markerów pomiędzy komórkami naskórka oraz za regulację wzrostu, różnicowania, apoptozy i złuszczania warstwy rogowej (korneocytów).